Εκείνος της μίλησε για το βοριά και για τις κατάλευκες κοιλάδες της πατρίδας του. Για το χιόνι, που ήταν η ζωή του. Εκείνη του μίλησε για τη δική της πατρίδα. Για το φράχτη και το χαντάκι. Για τον ήλιο, που ήταν η ζωή της. Κι εκείνος κάλεσε τον κυρ Ήλιο να τρέξει γρήγορα. Μια ιστορία τρυφερής αγάπης, μικρή σαν νιφάδα χιονιού και κόκκινη σαν της ροδιάς το σπόρο.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]