Σκοπός του έργου μου αυτού είναι, να σας παρουσιάσω κατά δύναμη την Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία, αυτή την πρωτότυπη επιστήμη που γέννησε και απεκάλυψε μια εξαιρετική ιδιοφυΐα, ο αλησμόνητος Μύστης Πυθαγόρας. Με τα λαμπρά της Αριθμοσοφίας φώτα, περπάτησαν οι άξιοι συνεχιστές του και οδήγησαν στη λεωφόρο που χάραξε εκείνος τον Πλάτωνα, το γίγαντα της σύλληψης της Πυθαγόρειας κλεισμένης εσωφιλοσοφίας. Όσο και αν απομακρυνθήκαμε από την εποχή του και αν τα τότε φώτα που σκόρπισε ολόγυρά του έχουν σχεδόν σβηστεί, όμως δεν έπαψε ο κραδασμός της σκέψης του να πάλλει στις ψυχές μας και να μας οδηγεί από τον τωρινό μας κόσμο, στην τότε εποχή του, όπου δίδαξε την πολυαγαπημένη του Αριθμοσοφία. Ο Πυθαγόρας δίδαξε τους μαθητές της Τρίτης τάξης το ιερό μυστήριο των αριθμών-συμβόλων και τους εξήγησε λεπτομερέστατα τις σχέσεις τους, καθώς και την συνάφειά τους, με την Υπόσταση και την Αρχή των Πάντων. Μέσα στην αποκάλυψη αυτής της Αριθμοσοφίας, στη σχέση δηλαδή των αριθμών-συμβόλων, με την ανεξάντλητη Πηγή της Μιας Μοναδικής Ουσίας, μας είναι δυνατό να διαβλέψουμε, μια εσωτερική συνεργασία των διαφόρων αντιθέσεων που σχηματίσθηκαν από την απειρία της ρέουσας από την Ουσία πολλαπλότητας, για την παραγωγή μιας αναγκαίας αρμονίας, προς ολοκλήρωση στη μορφοποίηση του Θείου Σχεδίου. Κάτω από την επίδραση αυτών των σκέψεων, μελέτησα πρώτα από εξωτερικής πλευράς το όλο θέμα και ύστερα το πέρασα στη εσωτερική πραγματικότητα της Φερεκύδιας Τερατουργίας, οπότε έφτασα σχεδόν στα σύνορα της Θείας του διδασκαλίας, όπου ολοκλήρωσα το έργο μου. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, συνάντησα και θαύμασα την ιερή του Τετρακτύ, το άμωμο σύμβολο-όργανο των Πυθαγορείων, που είναι το μοναδικό Κλειδί του Όλου της Αριθμοσοφίας Κώδικα. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]