Το βιβλίο της Maud Mannoni είναι ένα ντοκουμέντο-μαρτυρία, προσιτό σε πολλούς. Υποβάλλει τη συνεργασία του αναγνώστη στο πρώτο διάβημα καθενός που έρχεται για τον ίδιο ή για ένα αγαπημένο πρόσωπο και κινείται προς τον ψυχαναλυτή από ένα αίτημα για βοήθεια. Αυτό, χάρη στην τέχνη της συγγραφέα, κάθε αναγνώστης θα αισθανθεί λίγο πολύ να τον αφορά, μυούμενος σ` έναν καινούργιο, δυναμικό τρόπο να σκέφτεται τις ανθρώπινες συμπεριφορές και τις απορρυθμίσεις τους. Θα καταλάβει τι εννοούμε όταν, μιλώντας για τον ψυχαναλυτή, λέμε ότι ο ειδικός χαρακτήρας του έγκειται στη δεκτικότητά του, στην `ακρόασή` του.
Εδώ θα δει ανθρώπους που ήρθαν, χωρίς να γνωρίζουν καλά καλά σε ποιον απευθύνονταν, σταλμένοι από το γιατρό τους, από τον εκπαιδευτικό, από κάποιον που γνωρίζει τις δυσκολίες στις οποίες βρίσκονται, αλλά δεν μπορεί να τους βοηθήσει άμεσα. Παρουσία ενός ψυχαναλυτή, αυτοί οι άνθρωποι αρχίζουν να μιλούν όπως θα μιλούσαν με οποιονδήποτε κι εντούτοις ο μοναδικός τρόπος του ψυχαναλυτή να ακούει -μια ακρόαση με την πλήρη έννοια του όρου- κάνει το λόγο τους να τροποποιείται, να παίρνει ένα καινούργιο νόημα στα ίδια τους τ` αυτιά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]