«Είμαστε τμήμα μιας διεθνούς τάξης η οποία δεν έχει πατρίδα. Αυτό δεν αποτελεί σύνθημα. Δεν είναι ηθική παραίνεση. Είναι η αναγνώριση της ταξικής πραγματικότητας της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής στην εποχή του ιμπεριαλισμού». (. . .) «Η ηλεκτροδότηση αποτελεί στοιχειώδη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης βιομηχανίας και της πολιτιστικής ζωής και οι ταξικά συνειδητοποιημένοι εργαζόμενοι αγωνίζονται για να επεκταθεί σε κάθε κάτοικο του πλανήτη. Αυτός ο αγώνας είναι ένα εξαίρετο παράδειγμα του πως η προλεταριακή πολιτική, η δική μας πολιτική, έχει αφετηρία ολόκληρο τον κόσμο». (Τζακ Μπαρνς)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]