Οι μαρτυρίες των επωνύμων συνήθως προσφέρουν νέα στοιχεία σε γνωστές ιστορίες. Για τους ανώνυμους, η δημοσίευση είναι ένα δεύτερο πέρασμα από τον κόσμο των ζωντανών. Γιατί όμως πρέπει να μας ενδιαφέρουν αυτοί που δεν αξιώθηκαν τα φώτα της δημοσιότητας; Ίσως γιατί μοιάζουν για τους περισσότερους από μας που δε γνώρισαν την εφήμερη αθανασία της αναγνώρισης. Άλλωστε, ο χρόνος που οι επώνυμοι και οι ανώνυμοι ανάλωσαν σε έργα με σημασία για τα κοινά είναι συνήθως αντιστρόφως ανάλογος με το χρόνο που επένδυσαν στις ανθρώπινες σχέσεις. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
