Ένας περιπλανώμενος πρίγκιπας κλέβει μια παγωμένη νυχτερίδα για να οδηγήσει το λαό του στην ευτυχία. Μα η ευτυχία, που δωρίζεται και δεν δίδεται με αντίτιμο δάκρυα, αίμα, θλίψη και θυσία, ισοδυναμεί με την αιωνιότητα του Θανάτου. Ο βασιλιάς Ιωάννης και ο λαός του είναι πια απόλυτα ευτυχισμένοι, αθάνατοι και πιο νεκροί απ` τους νεκρούς. Και απομένει μόνο ένας γέρος τσιγγάνος που η καρδιά του καίει σαν πυρακτωμένο κάρβουνο...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]