Όταν ανακαλύπτει το 1516 την `Ουτοπία` - αυτό το νησί όπου η γήινη ευτυχία είναι πραγματικότητα - , ο Τόμας Μορ εγκαινιάζει μια σημαντική περίοδο της ιστορίας της δυτικής φιλοσοφικής και πολιτικής σκέψης. Πολλοί είναι έκτοτε οι φιλόσοφοι που επινοούν το «καλύτερο» πολιτικό σύστημα και ακόμη περισσότερο οι ουτοπιστές που πειραματίζονται σε καινούργιες κοινοβιακές οδούς. Την εποχή, ωστόσο, της πραγματοποίησης της οικονομίας, της αστικοποίησης του πλανήτη και της ηλεκτρονικής εικόνας η ουτοπία, που γεννήθηκε με την τυπογραφία, γίνεται κείμενο χωρίς αναγνώστη. Το δοκίμιο αυτό επιχειρεί να αναλύσει τις αιτίες αυτής της εξέλιξης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]