`Η κοινωνία είναι σήμερα αναχρονιστική. Όχι τα παιδιά. Η κοινωνία είναι τυφλή για την ίδια της την Ιστορία, οργανώνεται χωρίς αυτή και την εξαφανίζει. Όμως, τα παιδιά βρίσκονται στην αιχμή της Ιστορίας. Αυτά έχουν ήδη παραμεριστεί και δε ζουν απλώς εξοστρακισμένα από μια κοινωνία που πνέει τα λοίσθια και που υποκρίνεται πως αντέχει ακόμα, αλλά προπορεύονται αυτής της κοινωνίας`. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
