Η Ειρήνη και η Άννα είναι δυο κορίτσια, το ένα ογδόντα δύο χρόνων και κατάκοιτο, το άλλο είκοσι έξι χρόνων. Μαζί θα κάνουν την πιο μαγική εκδρομή της ζωής τους ανακαλύπτοντας πως ο χρόνος δεν είναι παρά ένα γελοίο σκιάχτρο, πως ένα ολόκληρο ταξίδι χωρά ανάμεσα στο κρεβάτι και το παράθυρο της κάμαράς σου, αρκεί να ξέρεις αληθινά να ζεις. Ο Κύριος Επαμεινώνδας είναι ένας εργένης συνταξιούχος. Βγαίνοντας ένα πρωί με την πιτζάμα και τις παντόφλες απ` το σπίτι του, για ν` αγοράσει τσιγάρα, κάνει ένα ολόκληρο ταξίδι· όμως στο τέλος της ημέρας είναι ο ίδιος, κι ας έχουν αλλάξει τα πάντα στη ζωή του. Δεν έχει μάθει τίποτε, γιατί δεν θέλει να μάθει κι ούτε μπορεί. Δύο νουβέλες που διανύουν το ανθρώπινο φάσμα από τη φιλία έως τη μοναξιά, από τη δύναμη της φαντασίας έως την πεζότητα και την απανθρωπιά, μεσ` από δύο ταξίδια: ένα παραμυθένιο και διασκεδαστικό, σ` έναν κόσμο γεμάτο θαυμαστές περιπέτειες, κι ένα σκληρό και ειρωνικό στον κόσμο μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]