«Σαν θεατρική κωμωδία ξεκινά η Λότε στη Βαϊμάρη: με την άφιξη μιας καλοβαλμένης γηραιάς κυρίας η οποία αναστατώνει το πανδοχείο της μικρής πρωτεύουσας όπου καταλύει. . . Αρχίζει σαν θεατρική κωμωδία, σαν παιχνίδι γύρω από τον Γκαίτε, ο οποίος εμφανίζεται πολύ αργότερα, ο εν τω μεταξύ σεβάσμιος καλλιτέχνης. . .» έγραφε ο Τόμας Μαν την άνοιξη του 1940, εμφανώς ικανοποιημένος με την ιστορία που είχε αρχίσει να γράφει επτά χρόνια πριν και που κυκλοφόρησε το 1939. Ήδη στο ξεκίνημα της συγγραφής ο Τόμας Μαν ήταν βέβαιος: «Οπωσδήποτε θα βγει κάτι ιδιαίτερο, το νιώθω από τώρα, και θα εξελιχθεί σε ένα όμορφο τομίδιο». Ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1933, έχοντας μόλις ολοκληρώσει τον τρίτο τόμο της τετραλογίας του Ιωσήφ, κι έγραψε αυτή την ιστορία για τη γυναίκα που είχε ερωτευτεί στα νιάτα του ο Γκαίτε, την αθάνατη μορφή της Λότε του Βέρθερου, η οποία δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό να ξανασυναντήσει τον Γκαίτε ύστερα από σαράντα τέσσερα χρόνια. «Κι εκείνος τη βλέπει, λίγο ενοχλημένος, τον βλέπει κι εκείνη, λίγο απογοητευμένη και μυστηριωδώς συγκινημένη από αυτό το κάπως αλλόκοτο ξαναπάντημα ύστερα από μισό αιώνα», περιγράφει τη σκηνή της συνάντησης στο σπίτι του «πρίγκιπα των ποιητών» ο Στέφαν Τσβάιχ. Ο Τόμας Μαν γεννήθηκε το 1875 στο Λύμπεκ της βόρειας Γερμανίας και έζησε από το 1893 στο Μόναχο. Το 1933 εγκατέλειψε τη Γερμανία και έζησε αρχικά στην Ελβετία, κοντά στη λίμνη της Ζυρίχης, και κατόπιν στις ΗΠΑ, όπου έγινε καθηγητής στο Πρίνστον, και στη συνέχεια μετακόμισε στην Καλιφόρνια. Αργότερα επέστρεψε στην Ελβετία. Πέθανε στις 12 Αυγούστου 1955 στη Ζυρίχη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]