Η παρουσία του ισλαμικού στοιχείου στη διαμόρφωση της πολιτικής χαρακτηρίζεται ως «πολιτικό Ισλάμ» ή «ισλαμιστικός φονταμενταλισμός» και έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον των μελετητών και των ακαδημαϊκών, ειδικότερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο μουσουλμανικός κόσμος, που καταλαμβάνει τεράστια έκταση (εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως το Στενό της Μαλάκα), χαρακτηρίζεται από πληθυσμιακή έκρηξη (σε πάνω από πενήντα πέντε χώρες οι μουσουλμάνοι αποτελούν την πλειοψηφία, ενώ σε πάνω από δέκα άλλες αποτελούν σημαντικές αριθμητικά μειονότητες), ενώ το όργανο προβολής ισχύος του ακούει στο όνομα ΟΠΕΚ. Στη χώρα μας, η σε βάθος ανάλυση της εμφάνισης του σχετικά σύγχρονου φαινομένου του ισλαμιστικού «ζηλωτισμού» (σύμφωνα με την έκφραση του καθηγητή Ιωάννη Μάζη) και η σύνδεσή του με τις αρχές της Γεωπολιτικής άρχισαν με τη διοργάνωση από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο του συνεδρίου «Ευρώπη - Κεντρικό Ισλάμ: Νέα Γεωπολιτική Δυναμική» (9-11 Οκτωβρίου 1991) και με το βιβλίο του Γεωγραφία του Ισλαμιστικού Κινήματος στη Μέση Ανατολή (1992).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]