Ο «Νέος Αριστοφάνης», μέσα από τον οποίο αναπτύχθηκε και γιγαντώθηκε η λαϊκή πολιτική σάτιρα, επιχείρησε την υπέρβαση της εποχής του. Οι υψηλές τεχνικές προδιαγραφές της εκτύπωσής του, παρά το βαρύ κόστος τους, υπήρξαν το κύριο μέλημα του εκδότη, ο οποίος γι` αυτό κατέφυγε σε καλλιτέχνες και σε τυπογραφεία του εξωτερικού, προκειμένου να προσφέρει ποιότητα στο αναγνωστικό του κοινό και να διακριθεί στην ελληνική αγορά εντύπων. (...) Η λαϊκή εικόνα με την εμφαντική της μεγαλοπρέπεια, τον χρωματικό της πληθωρισμό και τη χυμώδη αισθητική της παρουσία, εντυπωσίαζε, εξήπτε τη φαντασία και διήγειρε το συναίσθημα του Έλληνα. Επηρέαζε ακόμη και τον ψυχισμό του. Επιπλέον, επιτελούσε μια πρόσθετη και μοναδική αποστολή. Κάλυπτε το κενό της γνώσης. (...)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
