`Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!` Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων:
`Έρχεται, έρχεται... η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!`
Αυτή τη φορά, εκτός απ` την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες και πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
