Η «Θέληση για δύναμη» εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1901, έναν χρόνο μετά το θάνατο του Φρίντριχ Νίτσε, με επιμέλεια της αδελφής του, Ελίζαμπετ Φέρστερ-Νίτσε (...) Το βιβλίο αυτό είναι μια επιλογή από τις σημειώσεις του Νίτσε, που γράφτηκαν από το 1883 ως το 1888. Ο συγγραφέας δεν είχε την πρόθεση να εκδώσει τις σημειώσεις αυτές υπό τη μορφή που τις έχουμε σήμερα, και η οργάνωση και η αρίθμησή τους δεν είναι δικές του. Γι` αυτούς τους λόγους, το βιβλίο δεν μπορεί να συγκριθεί με τα ολοκληρωμένα και επεξεργασμένα έργα του φιλοσόφου, παρά το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζει, αν διαβαστεί παράλληλα με τα έργα της ωριμότητάς του, από το «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» και εξής. (...) Καλό θα ήταν να παρουσιάσουμε ένα από τα σχέδια προλόγου του ίδιου του Νίτσε. (...) Φθινόπωρο 1885, «Η Θέληση για δύναμη». Ένα βιβλίο για το σκέπτεσθαι, τίποτε άλλο: ανήκει σ` εκείνους για τους οποίους το σκέπτεσθαι είναι απόλαυση, τίποτε άλλο. Το ότι είναι γραμμένο στα γερμανικά είναι άκαιρο, για να πω το λιγότερο: θα ήθελα να το είχα γράψει στα γαλλικά, έτσι ώστε να μη μπορεί να φανεί σαν επιβεβαίωση των βλέψεων του Γερμανικού Ράιχ. Οι σημερινοί Γερμανοί δεν είναι πια στοχαστές: κάτι άλλο τους τέρπει και τους εντυπωσιάζει. Η θέληση για δύναμη, ως αρχή, μπορεί να είναι κατανοητή σ` αυτούς. Ακριβώς στη σημερινή Γερμανία σκέφτονται οι άνθρωποι λιγότερο από οπουδήποτε αλλού. Ποιος ξέρει όμως; Σε δύο γενιές δεν θα χρειάζεται πια η θυσία που συνεπάγεται κάθε εθνικιστική σπατάλη της δύναμης και αποβλάκωση.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]